آیا طلا خوردنی است؟ خب مدت هاست که در تبلیغات اینستاگرامی برخی کافه ها و رستوران ها می بینیم که بستنی طلا، دونات با روکش طلا و یا سوشی طلا را تبلیغ می کنند. اما آیا واقعا طلا خوردنی است؟ بعد از خوردن طلا در بدن چه اتفاقی می افتد؟ با ما همراه باشید.
آیا طلا خوردنی است؟
مدتهاست که بشر اشتهایی به فلز براق و قابل انعطاف یعنی طلا داشته است. در حالی که شما از پوسته های طلای درخشان آویزان در کوکتل، یا برگ زیبایی که روی کیک گذاشته شده، خیره شده اید ممکن است فکری در ذهن شما خطور کند: “آیا واقعا می توانم طلا بخورم؟” و یا “آیا طلا خوردنی است؟”
در ابتدا باید بگوییم که این فلز کاملا بی طعم است. یعنی شما به هنگام خوردن آن مثلا بر روی بستنی، طعمی به غیر از بستنی را حس نخواهید کرد!
قبل از خوردن طلا باید به چند نکته توجه کنید.
درست است که قرن هاست از ورقه طلای نازک شده برای شیرینی های اروپایی استفاده می کنند اما این ورقه طلا از همان چیزی که به عنوان انگشتر در دست می کنید، نیست.
طلایی که استفاده می کنید نوعی آلیاژ است که نقره و مس هم به همراه دارد و باعث مسمومیت شما می شود.
اما ورقه طلای خوراکی باید 23 و 24 عیار باشد و دارای برچسب بهداشت باشد.
لازم به ذکر است که ما در طلای ساخته شده عیار 23 نداریم!
در اروپا ورقه طلای خوراکی را با E-175 نمایش می دهند. این نامی است که اداره ایمنی مواد غذایی اروپا به آن داده است.
اثرات و ایمنی E-175 اولین بار در سال 1975 ارزیابی شد و اخیراً در سال 2016 توسط EFSA مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت.
طبق آخرین نظر، ورق طلا باید 90 درصد طلای خالص باشد و 10 درصد دیگر به طور معمول از فلز مطمئن دیگری مانند نقره خالص تشکیل شده است.
با فرض بررسی ورقه طلای خوراکی شما و سالم بودن آن، باید بدانید که خوردن ورق طلا هیچ کاری برای شما و بدنتان انجام نمی دهد.
از نظر علمی، طلا از نظر شیمیایی بی اثر است، به این معنی که در هنگام هضم شکسته نمی شود.
به احتمال زیاد طلای خوراکی از سیستم گوارشی جذب جریان خون نمی شود و بنابراین از بدن عبور می کند و از بدن دفع می شود.
البته این موضوع به اندازه، مقدار و میزان تکرار شما در خوردن طلا، بستگی دارد.
باید بیان کنیم که تحقیقت در این زمینه به شدت کم است اما دانشمندان به بررسی افرادی که سال هاست دندان طلا دارند، پرداخته اند.
این اشخاص سال هاست که بزاق دهانشان پر از ذره های طلاست اما مورد خاصی برایشان پیش نیامده است مگر آن که آن شخص خاص به طور ویژه به فلزات حساسیت داشته باشد.
طلا و مصارف دارویی
یکی دیگر از کاربردهای طلای خوردنی در داروها است، که در طول تاریخ به صورت هومیوپاتی استفاده می شده است، اما همچنین در درمان روماتیسم از نظر دارویی نیز استفاده می شود.
در حالت دوم، طلا همراه با گوگرد و فسفر به عنوان نوعی سیستم تحویل داروی واقعی مورد استفاده قرار می گیرد و برخی مطالعات نشان می دهد این فلز گرانبها دارای قابلیت ضد التهابی است.
تنها خطری که طلا می تواند ایجاد کند در سطح نانوذرات است که در صورت تزریق مستقیم به سلول در آزمایشگاه ها، می تواند برای سلول ها مخرب باشد.
اما از آنجا که نانوذرات طلا برای نفوذ در غشای سلولی بسیار بزرگ هستند، این تهدید تقریباً وجود ندارد.
احتمالا تا الان متوجه شده اید که همه موارد ذکر شده در مورد ایمنی طلا به عنوان یک ماده افزودنی غذایی در یک تحقیق اروپایی ذکر شده است.
در واقع سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دستورالعمل هایی برای مصرف طلا ندارد!
نزدیکترین موضع ایالات متحده به موضع گیری رسمی مربوط به مراکز کنترل بیماری است که طلا را به عنوان سم تعیین نمی کند. بنابراین نگران نباشید! طلای خوراکی سمی نیست.
بهتر است که طلا را بخشی از رژیم روزانه خود نکنید. چرا که مطالعه در مورد آن بسیار کم است.
اگر می خواهید طلا بخورید بهتر است یکبار در طول زندگیتان باشد و نه بیشتر! آن هم احتمالا در یک مهمانی مجلل!